Cześć! Chcesz razem ze mną odnaleźć to coś, o czym mówią Miłość?
A może po prostu będziemy szli razem przez coś co nazywają Życie?
Gdybyś nie był tak daleko, pokazałbym Ci gdzie rośnie Przyjaźń.
Wszyscy mówią, że tak trudno być szczęśliwym. Że tak trudno odnaleźć w sobie te wszystkie uczucia nawet jeśli one, gdzieś tam głęboko, są. Wszyscy myślą, że miłość spotka ich, muszą tylko trafić na właściwą osobę, albo nawet w ogóle jej nie szukać- miłość sama ich znajdzie.
Zauroczenie. Zakochanie. Miłość.
Zaznajomienie. Koleżeństwo. Przyjaźń.
Są, ale jednak każdy czasem odczuwa ich brak.
Są, ale tak naprawdę nikt o nie nie walczy.
Bo przecież miłość ma być. I tyle.
Po co walczyć o coś co jest..? Szkoda tylko, że nawet nie bronimy tego co mamy.
Budujemy coś by potem to zburzyć. Jesteśmy ludźmi współczesności. Jesteśmy pokoleniem dekadentów. Upadamy w hedonizmie. Kopiemy w mule tej epoki.
Wystarczy, że dana jest nam szansa, byśmy mogli stać się tym, kim chcemy. Szans milion niewykorzystanych. I pytanie: dlaczego.
Chciałbym pochodzić z Tobą po Ogrodach Szczęścia.
Spacerować po plaży Zrozumienia.
Rozmawiać przy stole nazwanym Wsparcie.
To zabawne, że się nie znamy.
To zabawne, że tak wiele nas łączy.
To zabawne, bo nie spodziewałem się być szczęśliwy.
____________________________________________________________________
Nie zabraniam Ci być szczęśliwą. Cieszę się z tego. Choć czasem tego nie widać.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz